زهره : معلش مش قادره نتكلم بعدين وخدت بعضها ومشيت بسرعهروحت زهره البيت ودخلت جرى على او..ضتها وفتحت الشنطه وطلعت السلسله ومسكتها فى ايدها وبدات تعيط تانى لاقيت تليفونها بيرن بصت عليه لاقت ورد صاحبتها فتحت التليفون عليها
ورد : ايه يابنتى مابتفتحيش ليه انا من بدرى وانا بتصل بيكى قلقتنى طمننى عليكى زهره يا زهره انتى مابترديش عليا ليه
زهره : بتحاول تسيطر على دموعها انا كويسه ماتقلقيش
ورد : مالك احكلى ايه اللى حصل
زهره : معلش ياورد مش قادره دلوقتى عايزه انام وبكره هتصل بيكى واقولكورد : طب انتى كويسه عايزنى اجيلك طيب
زهره : لا لا انا تمام بكره بكره ياورد سلام وقفلت
زهره خدت السلسله فى حـ,,ـضنها وطلعت على السـ,ـ,رير ونامت بهـ,,ـدومها وهى بتعيط لاقيت التليفون بيرن تانى بصت عليه لاقيته بدوى ففتحت عليه
زهره : الو
بدوى : انتى وصلتى كنت عايزه اطمن عليكى بس لان حالتك كانت وحشه وانتى ماشيه
زهره : سكتت شويه وبعدين قالتله لا انا تمام تمام
بدوى : انا اسف انا السبب فى اللى انتى فيه بس ديه امانه وكان لازم اقولك وعمر موصينى عليكى وانى اكون جنبك حتى لو من بعيدزهره : عيطيت تانى وقالتله معلش انا هقفل دلوقتى ونتكلم بعدين سلام
تانى يوم بدوى اتصل بها
بدوى : عامله ايه النهارده يارب تكونى احسن من امبارح
زهره : الحمد لله انا تمام
بدوى : معلش انى بزعجك بس انا كنت قلقان عليكى وقولت اعمل بوصيه عمر
زهره : هو انت ليه مجتش تبلغنى الكلام ده من بدرى
بدوى : كنت تعبان ومتأثر جدا عمر مكنش صاحبى بس لا ده كان كل عائلتى انا ابويا وامى واختى ماتوا كلهم فى حادثه بشــــــــــــعه وعمر كان اكتر من اخويا وسابنى هو كمان ومبقاش عندى حد وبقيت لوحدى وحاسس انى تايه من غيره حتى كليه الهندسه بتاعتى مبقتش منتظم فيها ويوم ماقابلتك كنت لسه خارج من حبستى فى البيت وانتى شوفتى شكلى كان عامل ازاى مكنش ليا نفس للحياه بس كان لازم اقابلك ووصل لك الامانه بتاعتكزهره : انا مش عارفه اقولك ايه بس ـــــ انت عارف انى مكنتش اقصد اللى حصل ومكنتش اعرف انى بحب عمر كده غير بعد ماراح منى وعيطت تانى
بدوى : بس بس كفايه ارجوكى انا مش متحمل انا بتصل بيكى علشان اخرج من اللى انا فيه ده
لقراءة تتمة القصة اضغط على الرقم 15 في السطر التالي
